Monday, November 16, 2009

Buzzards, Bats & Bees:Nature's teachings

If you put a buzzard in a pen that is 6 feet by 8 feet and is entirely open at the top, the bird, in spite of its ability to fly, will be an absolute prisoner. The reason is that a buzzard always begins a flight from the ground with a run of 10 to 12 feet. Without space to run, as is its habit, it will not even attempt to fly, but will remain a prisoner for life in a small jail with no top





THE BAT:



The ordinary bat that flies around at night, a remarkable nimble creature in the air, cannot take off from a level place. If it is placed on the floor or flat ground, all it can do is shuffle about helplessly and, no doubt, painfully, until it reaches some slight elevation from which it can throw itself into the air. Then, at once, it takes off like a flash.

THE BUMBLEBEE:





A bumblebee, if dropped into an open tumbler, will be there until it dies, unless it is taken out. It never sees the means of escape at the top, but persists in trying to find some way out through the sides near the bottom. It will seek a way where none exists, until it completely destroys itself.



PEOPLE:





In many ways, we are like the buzzard, the bat, and the bumblebee. We struggle about with all our problems and frustrations, never realizing that all we have to do is look up! That's the answer, the escape route and the solution to any problem!
Just look up!




Sorrow looks back; Worry looks around; But faith looks up!

Live simply, love generously, care deeply, speak kindly and trust in our Creator who loves us.



HOW TRUE, HOW TRUE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Sunday, November 15, 2009

ΚΩΔΙΚΑΣ BUSHIDO




Δεν έχω γονείς.

Ο Ουρανός και η Γη είναι οι γονείς μου.


Δεν έχω Θεία δύναμη.

Η υπακοή είναι τα μέσα μου.


Δεν έχω μαγική δύναμη.

Η εσωτερική δύναμη είναι η μαγεία μου.


Δεν έχω ζωή ούτε θάνατο.

Το αιώνιο είναι η ζωή και ο θάνατός μου.


Δεν έχω σώμα.

Η ανδρεία είναι το σώμα μου.


Δεν έχω μάτια.

Η αστραπή είναι τα μάτια μου.

Δεν έχω αυτιά.

Η ευαισθησία είναι τα αυτιά μου.


Δεν έχω μέλη.

Η ταχύτητα είναι τα άκρα μου.


Δεν έχω σκοπούς.

Η ευκαιρία είναι οι σκοποί μου.


Δεν έχω θαύματα.

Το (πεπρωμένο) Kάρμα είναι το θαύμα μου.


Δεν έχω αρχές.

Οι αρχές μου είναι η προσαρμοστικότητα σε όλα τα πράγματα.


Δεν έχω φίλους.

Ο Νους είναι ο φίλος μου.



Μετάφραση απο τον κώδικα Bushido (samurai)απο τον πολύ καλό φίλο Κωνσταντίνο

Πηγή: http://poems.pblogs.gr/kwdikas-bushido.html

ΖΩΗ,ΑΓΑΠΗ,ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ: DAVID ICKE - "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΟΝΟΔΙΝΗ "


Πόσο συναρπαστική είναι αυτή η στιγμή που ζούμε τώρα στην ψευδαίσθηση των πέντε αισθήσεων.
Είμαστε μάρτυρες και δημιουργοί μιας μεταμόρφωσης της πραγματικότητας, η οποία θα αλλάξει τα συνειδητά μας βιώματα σε βαθμό που ξεπερνά την φαντασία. Μοναδικότητα , βάλε το φαγητό στη φωτιά –γυρίζουμε σπίτι. Και πάλι όμως δεν φύγαμε ποτέ, απλώς εξαπατούσαμε τον εαυτό μας πως είχαμε φύγει. Το γέλιο είναι πολύ σημαντικό σε όλα αυτά.
Η φωνή που μου μιλά είναι κέφι και γέλιο και γνωρίζοντας από πού προέρχεται, δεν παραξενεύομαι καθόλου.

Δεν υπάρχουν δάκρυα στον <<ουρανό>>, δεν υπάρχει πόνος στον Ένα, και εν πάση περιπτώσει, δεν έχουν όλα τρελή πλάκα;

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε παρά να γελάσουμε;
Το δεύτερο βράδυ της αϊαουάσκα στη Βραζιλία, δεν μπορούσα να σταματήσω τα γέλια μου με όσα έλεγε η φωνή.

Για ώρες η Πάμ και εγώ γελούσαμε υστερικά με όσα μου έλεγε η φύση για την φωνή της ανθρώπινης πραγματικότητας.
Είναι ξεκαρδιστικό. Εδώ γυρνάμε γύρω από την Χρονοδίνη σαν ποντίκι πάνω σε τροχό, πιστεύοντας σ’ αυτόν <<χρόνο>> που δεν υπάρχει.

Όσο πιο γρήγορα <<πάμε μπροστά>>, τόσο πιο γρήγορα <<πάμε πίσω>>, ενώ στην πραγματικότητα δεν πάμε πουθενά.
Είναι αστείο.
Τα σώματα μας <<πεθαίνουν>> μόνο επειδή πιστεύουμε ότι πεθαίνουν. Νιώθουμε πόνο και υποφέρουμε από αρρώστιες γιατί σκεφτόμαστε ότι τα παθαίνουμε.

Χτυπάμε το κεφάλι μας σε ένα στερεό τοίχο που δεν μπορεί να είναι στερεός , χτυπάμε το δάχτυλο στο πόδι του τραπεζιού, που και αυτό είναι μια ψευδαίσθηση, όπως ψευδαίσθηση είναι και το δάχτυλο.
Φοβόμαστε το μέλλον που δεν υπάρχει.

Μετανιώνουμε για το παρελθόν που κι αυτό δεν υπάρχει.
Φοβόμαστε το άγνωστο όταν εμείς είμαστε οι παντογνώστες.
Και όπως λέει και το κινέζικο ρητό: "Τελικά στο τέλος όταν όλα έχουν τελειώσει και όλα τα ερωτήματα έχουν απαντηθεί , δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να καθίσουμε κάτω και να ξεκαρδιστούμε στα γέλια.


«Χα, χα , χα, χε,χε,χε , χου, χου, χου,χα,χα,χα,χε,χε,χε,χου,χου,χου.


Εννοείς ότι το Φεγγάρι δεν είναι αληθινό. Όχι, χα,χα κλπ. Ούτε ο ήλιος; Όχι .

Χα,χα,χα,χα κλπ.

Εγω όμως περπατώ πάνω στην Γη, σωστά; Όχι στέκεσαι πάνω στο δικό σου μυαλό.

Χα,χα,χα κλπ.


Εντάξει θα σε δω αύριο; Δεν υπάρχει αύριο. Συμβαίνει τώρα όπως και το χθές. Χα,χα.


Τι ώρα είναι; Ότι ώρα πιστεύεις ότι είναι. Χα,χα.

Έλα τώρα αστειεύεσαι, έτσι δεν είναι; Μου κάνεις πλάκα. Όχι, αλήθεια λέω, λόγω τιμής.

Μιλάς στ΄ αλήθεια ;

Ναι-εάν έτσι το πιστεύεις;

Για στάσου, μ ΄ έπιασε ένας πόνος. Όχι δεν μπορώ να πονώ, είναι ψευδαίσθηση. Χα,χα,χα.

Πολύ αστείο.

Αλλά πόσο υπέροχο είναι.


Είμαστε η Άπειρη Μοναδικότητα.

Δεν μπορούμε να «πεθάνουμε» και είμαστε ότι επιλέξουμε να είμαστε για μια αιωνιότητα.

Οτιδήποτε συμβαίνει , το κάνουμε και συμβαίνει. Και έχουμε την άπειρη δύναμη να αλλάζουμε.
Η κόρη μου η Κέρι δεν θεωρεί τον εαυτό της φιλόσοφο ,κι όμως είναι, και ζει την ζωή της προβάλλοντας αυτό που χρειάζεται , όταν το χρειάζεται.

Ένα από τα μαργαριτάρια της είναι :

"Όλα είναι καλά και αν δεν είναι θα γίνουν , γιατί πάντοτε έτσι γίνεται στο τέλος .Τέλειο."


Άπειρη Αγάπη είναι η μόνη αλήθεια , όλα τα άλλα είναι ψευδαίσθηση.

David Icke
Ιστορίες από την Χρονοδίνη

OSHO SPEAKS ON RUMI



COME, COME, WHOEVER YOU ARE;
WANDERER, WORSHIPPER, LOVER OF LEARNING...
IT DOES NOT MATTER.
OURS IS NOT A CARAVAN OF DESPAIR.
COME, EVEN IF YOU HAVE BROKEN YOUR VOW
A THOUSAND TIMES.
COME, COME, YET AGAIN COME.


Govind, take it to your heart.
COME, COME, WHOEVER YOU ARE

...sinner, unconscious, living a life which is not glorious, divine, meaningful; living
a life which has no poetry, no joy, a life of hell.... Whosoever you are, Mevlana
says, "Come, I am ready to receive you. Be my guest!"
The master is a host; he refuses nobody.
True masters never refuse anybody. They cannot. If THEY start refusing people, then there is no hope.
If you go under a tree, a shady tree -- tired of your journey and the burning sun on your head -- and the tree refuses you, it does not give you refuge, it does not shelter you...? It does not happen at all.
The tree is always ready to give you shelter, its shadow, its fruits, its flowers, its fragrance.
I agree with Mevlana -- MEVLANA means the master. Jalaluddin Rumi was called Mevlana by his disciples out of great love.




Mevlana says:

COME, EVEN IF YOU HAVE BROKEN YOUR VOW A THOUSAND TIMES.


Intelligent people are bound to break all their vows many times, because life goes on changing, situations go on changing. And the vow is taken under pressure --maybe the fear of hell, the greed for heaven, respectability in society....
It is not coming from your innermost core. When something comes from your own inner being, it is never broken. But then it is never a vow, it is a simple phenomenon like breathing.

COME, COME, YET AGAIN COME!

Govind, if you want to be a sannyasin, you are welcome. Everybody is welcome,
without any conditions. You do not have to fulfill any requirements. Just the
longing to be in deep contact with me is enough, more than enough.
Just the desire to be close to me, to be intimate with me is enough. That's what sannyas is all about.
And drop this idea of being a sinner, because that must be creating some guilt in you. That guilt is one of the oldest tricks of the priests for dominating people. They create guilt in you. They give you such stupid ideas that you cannot fulfill
them. Then guilt arises, and once the guilt has arisen, you are trapped.
Guilt is the trade secret of all the so-called, established religions. Create guilt in
people, make them feel bad about themselves.
Don't let them be respectful of their own lives; let them feel condemned. Let them feel, deep down, that they are ugly, that they are not of any worth, that they are dust, and then of course they will be ready to be guided by any fool. They will be more than ready to become dependent, in the hope that "somebody will lead us to the ultimate light."
These are the people who have been exploiting you for centuries.
The time has come when a great rebellion is needed against all established
religions. Religiousness is needed in the world but no more religions -- no more
Hindus, no more Christians, no more Mohammedans -- just pure religious people, people who have great respect for themselves.
And remember, only a person who has respect for himself can respect others,
because life is the same.
If you are too hard upon yourself you will be more hard on others, obviously. You will magnify their sins; you have to, just to give yourself consolation that you are not the only sinner, there are greater sinners than you.
That will be your only consolation in life: that you need not worry, you are just a small sinner, there are great sinners.
That's why people go on creating rumours about everybody else. And people
believe rumours very easily. If somebody says something ugly, derogatory about a person, you immediately believe it.
But if somebody praises him, you don't believe it, you ask for proofs. You never ask for proofs about derogatory remarks and rumours. You are very willing to believe them for the simple reason that you WANT to believe that "everybody is far worse than I am."
That's the only way to feel good, a little bit good, about yourself.

The priests have given you only two alternatives. Either you follow the impossible rules that they impose; then you feel paralysed, crippled, imprisoned. Or, if you want to live a life of freedom and you want to be natural, guilt arises.

In both ways you are being exploited.

I am here to free you from all exploitation.

Freedom is the taste of sannyas, the fragrance of sannyas. My sannyasins are not trying to cultivate any character, they are trying a totally different phenomenon: they are raising their consciousness. And then I leave everybody free to live according to his own light.







Osho
Come, Come, Yet again Come




Chapter 1

Question 1
There is a great Sufi book -- I would like to call it the greatest
book in the world because nothing is written in it; it is
absolutely empty. It is almost twelve hundred years old, and the
first man who purchased it was Mevlana Jalaluddin Rumi.
His disciples were very intrigued, very curious, because he never read that book in front of anybody.

When all are gone he would close the door and pull out the
book, which he used to keep under his pillow, and then he would read it. Naturally it was creating much curiosity, "What kind of mysterious book is it?" People tried in every possible way. Sometimes a few disciples were found on the roof, removing tiles and looking underneath to see what Jalaluddin Rumi is reading, but they could not figure it out.

The day Jalaluddin Rumi died, they were more concerned with the book than
Jalaluddin Rumi... and they loved the man. They loved him as Sufis have never
loved any other master. Mevlana means beloved master. That word is used only for Jalaluddin Rumi and for nobody else.

In twelve hundred years in the world of the Sufis there has never been a more charming, more beautiful, more loving, more human being than Jalaluddin Rumi.
But even the disciples forgot that their master had died.

 They rushed and pulled out the book from underneath the pillow and they looked, and they were amazed -- the book was absolutely empty!

There was nothing to read. But those who were very close and intimate devotees, they understood the meaning.

Words have to be dropped.





Only then can you have silence.

The whole teaching of the book is be silent. First let the words go, then the sounds, and there remains an emptiness, nothingness, just a pure space. That purity is what meditation is all about.

For twelve hundred years the book has not been published because no publisher was ready to publish it.

Obviously the publisher asked... there is nothing to publish in it. Finally one Sufi master published it himself. Now it is available -- but it is just empty pages.
 It is called THE BOOK OF BOOKS.

Move from sound to silence.

Saturday, November 14, 2009

SPIRITUAL LOVE

Creation by Katerina Kostaki

http://www.endless-journey.gr/en

THE MEANING OF LIFE


A group of people, highly established in their careers, got together to visit their old university lecturer.

Conversation soon turned into complaints about stress in work and life. Offering his guests coffee, the lecturer went to the kitchen and returned with a large pot of coffee and an assortment of cups: porcelain, plastic, glass, some plain-looking and some expensive and exquisite, telling them to help themselves to hot coffee.

When all the students had a cup of coffee in their hand, the lecturer said: "If you have noticed, all the nice-looking cups were taken up, leaving behind the plain and cheap ones.

While it is but normal, for you to want only the best for yourselves, that is the source of your problems and stress. What all of you really wanted, was coffee, not the cup, but you consciously went for the better cups and are eyeing each others cups.

"Now, if Life is coffee, then the jobs, money and position in society are the cups. They are just tools to hold and contain Life, but the quality of Life doesn't change. Sometimes, by concentrating only on the cup, we fail to enjoy the coffee in it."

So, please don't let the cups drive you… enjoy the coffee..!!

Όταν νιώθεις μόνος... να θυμάσαι....


Να θυμάσαι:

1. Υπάρχουν τουλάχιστον 2 άνθρωποι σ'αυτόν τον κόσμο που θα πέθαιναν για σένα.

2. Τουλάχιστον 15 σ'αυτόν τον κόσμο σ'αγαπούν με κάποιο τρόπο.

3. Ο μόνος λόγος που κάποιος μπορεί να σε μισήσει είναι επειδή θα ήθελε να είναι σαν κι εσένα.

4. Ενα χαμόγελό σου μπορεί να φέρει ευτυχία ακόμα και σε κάποιον που δεν σε συμπαθεί.

5. Κάθε βράδυ τουλάχιστον 1 άνθρωπος σε σκέφτεται πριν κοιμηθεί.

6. Είσαι ο κόσμος ολόκληρος για κάποιον.

7. Είσαι μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος.

8. Κάποιος που μπορεί να μην τον ξέρεις καν, σε αγαπάει.

9. Ακόμα και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος, κάτι καλό βγαίνει από αυτό.

10. Όταν σκέφτεσαι ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου, ξαναρίξε μια ματιά.

11. Πάντα να θυμάσαι τους επαίνους που δέχεσαι και να ξεχνάς τις προσβολές.


Οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια...


Δεν τους βλέπεις πάντα, αλλά ξέρεις οτι υπάρχουν.

Άγνωστος συγγραφέας

Friday, November 13, 2009

Do what others Don't


Believe while others are doubting.

Plan while others are playing.

Study while others are sleeping.

Decide while others are delaying.

Prepare while others are daydreaming.

Begin while others are procrastinating.

Work while others are wishing.

Save while others are wasting.

Listen while others are talking.

Smile while others are frowning.

Commend while others are criticizing.

Persist while others are quitting.



~William Arthur Ward

ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ : "ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΘΕΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΝΟΗΣΑΝ (ΘΕΟ)"


«Επινοώντας τον Θεό σκλαβωθήκαμε σ' αυτόν»

Με το τελευταίο του, 180 σελίδων, βιβλίο κατάφερε πάλι να προκαλέσει το κατεστημένο: αυτή τη φορά την Καθολική Εκκλησία, αλλά και συντηρητικούς πολιτικούς.
Ο 87χρονος Πορτογάλος συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου με τη νουβέλα του «Κάιν» τα βάζει με το Θεό.

«Δεν είναι να Τον εμπιστεύεσαι», είχε δηλώσει λίγο πριν από την έκδοση του βιβλίου του, στα τέλη Οκτωβρίου, στο ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE.


«Ποιος, διάολε, είναι αυτός ο Θεός που για να εξυψώσει τον Αβελ περιφρονεί τον Κάιν;»

Εχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον» (μεταφρασμένο στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Καστανιώτη»), το οποίο και αυτό είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις και μάλιστα η πορτογαλική κυβέρνηση είχε ασκήσει βέτο προκειμένου να ακυρωθεί η υποψηφιότητα του συγγραφέα για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Τότε ο Πορτογάλος νομπελίστας είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη χώρα του και να εγκατασταθεί μόνιμα στο ισπανικό νησί Λανθαρότε, «στη μέση του Ατλαντικού και 100 χιλιόμετρα από την αφρικανική ακτή», όπου ζει με τη γυναίκα και μεταφράστριά του, Πιλάρ ντελ Ρίο, η οποία στην επίσημη ιστοσελίδα του συγγραφέα στο Ιντερνετ γράφει για τον «Κάιν» πως «πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με τρεις βασικούς πρωταγωνιστές: τον Κάιν, τον Θεό και την ανθρωπότητα».
Σήμερα, με τη νουβέλα του αυτή κάνει μια ειρωνική, ασεβή και δηκτική αναδρομή μέσα από διάφορα χωρία της Βίβλου, χωρίς να φοβάται την κατακραυγή: «Κάποιοι θα με σταυρώσουν -λέει ο ίδιος-, όπως συνέβη και με το "Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον", αλλά τώρα το θέαμα θα είναι λιγότερο ενδιαφέρον. Ο Θεός των χριστιανών δεν είναι ο Ιεχωβά.

Οι περισσότεροι καθολικοί δεν έχουν διαβάσει την Παλαιά Διαθήκη. Πώς είναι δυνατόν να διαβάσεις ένα τόσο μεγάλο βιβλίο; Ούτε εγώ το έχω διαβάσει όλο. Αν οι Εβραίοι αντιδράσουν, δεν θα με εκπλήξει. Είμαι συνηθισμένος, με έχουν χαρακτηρίσει αντισημίτη. Αλλά δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως ο εβραϊκός λαός έχει ως ιερό του βιβλίο την Παλαιά Διαθήκη. Εμπεριέχει μια σειρά παραλογισμών που θα ήταν αδύνατον να τους επινοήσει ένας μόνο άνθρωπος. Χρειάστηκαν γενιές και γενιές για να δημιουργήσουν αυτό το προϊόν».
Πριν από ένα χρόνο ο Σαραμάγκου εξέπληξε τους αναγνώστες του με την ειρωνεία και το χιούμορ του που βγάζουν οι σελίδες του προτελευταίου του βιβλίου «Το Ταξίδι του Ελέφαντα», αλλά και του τελευταίου τώρα, του «Κάιν»: «Δεν ήταν προμελετημένο -λέει ο συγγραφέας.

Η ειρωνεία και το χιούμορ εμφανίζεται με τις πρώτες γραμμές και στα δύο βιβλία. Θα μπορούσα να το γράψω με πιο σοβαρό ύφος, αλλά θα ήταν ανόητο να απορρίψω κάτι που εμφανίστηκε αυθόρμητα στο μυαλό μου».
Αρχισε να σκέπτεται να γράψει ένα βιβλίο για τον Κάιν πριν από πολλά χρόνια, αλλά μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο άρχισε να το γράφει και το ολοκλήρωσε σε τέσσερις μήνες. «Ημουν σε μια κατάσταση έκστασης. Ποτέ άλλοτε δεν μου είχε συμβεί, τουλάχιστον με τέτοια ένταση, με τόση δύναμη».
«Αν και άθεος -ομολογεί ο Πορτογάλος συγγραφέας- δεν έχω καταφέρει να ξεφύγω από τις χριστιανικές αξίες και παραδέχομαι πως δεν είμαι απόλυτα άθεος. Ο μόνος που μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο είναι κάποιος που θα ζήσει σε μια κοινωνία στην οποία δεν έχει εισχωρήσει η έννοια του Θεού».

Ο Σαραμάγκου δεν θεωρεί αυτό το βιβλίο την οριστική επίλυση των διαφορών του με τον Θεό: «Δεν έχω τελειώσει μαζί του, αλλά έχω τελειώσει με τους ανθρώπους που τον επινόησαν. Ο Θεός, ο δαίμονας, το καλό, το κακό, όλα αυτά βρίσκονται στα κεφάλια μας και όχι στον ουρανό ή στην κόλαση, που και αυτά έχουμε επινοήσει. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως επινοώντας τον Θεό, αμέσως σκλαβωθήκαμε σ' αυτόν».
Ο Σαραμάγκου, που κάποτε είχε γράψει «είμαστε διηγήματα διηγημάτων που διηγούνται διηγήματα», γράφει όλο και πιο γρήγορα (τρία βιβλία σε έναν χρόνο: «Το Ταξίδι του Ελέφαντα», «Τετράδια», «Κάιν»), ίσως αυτόν να θεωρεί τον καλύτερο τρόπο για να συνεχίζει να ζει.

«Πράγματι», λέει, «γράφω συνεχώς και γρήγορα. Ισως η καλύτερη παρομοίωση γι' αυτήν την κατάσταση είναι αυτή του κεριού που βγάζει μια πιο υψηλή φλόγα τη στιγμή που πάει να σβήσει. Οπως και να έχει, όμως, μην ανησυχείτε, δεν σκέφτομαι να σβήσω τόσο γρήγορα».
Δηλωμένος κομμουνιστής, και από τη δεκαετία του '60 μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας, ο Σαραμάγκου δηλώνει στην ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς»:
«Δεν είχα ποτέ καμία σχέση με την καθολική θρησκεία, ούτε στο σχολείο ούτε στην οικογένειά μου. Αλλά ούτε και στη διάρκεια της εφηβείας είχα περάσει κάποια θρησκευτική κρίση ούτε αργότερα, όταν άρχισα να έχω ανησυχίες με το θέμα του θανάτου. Ειλικρινά, πιστεύω πως ο θάνατος είναι ο εμπνευστής του Θεού. Αν ήμασταν αθάνατοι δεν θα είχαμε κανέναν λόγο να επινοήσουμε τον Θεό».
Αρνείται πως η πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του τον έκανε να σκέπτεται περισσότερο το θέμα του Θεού: «Είμαι πεισμένος πως δεν υπάρχει Θεός, γι' αυτό δεν τον επικαλέστηκα όταν ήμουν σοβαρά άρρωστος. Αν τον φώναζα και αν εμφανιζόταν αμέσως μπροστά μου, τι θα του έλεγα, τι θα του ζητούσα; Να μου παρατείνει τη ζωή; Πεθαίνουμε όταν είναι να πεθάνουμε. Εμένα με έσωσαν οι γιατροί, με έσωσε η Πιλάρ, με έσωσε η καλή κατάσταση της καρδιάς μου, παρά την ηλικία μου. Τα υπόλοιπα είναι λογοτεχνία και μάλιστα, κακή».
Στην ισπανική εφημερίδα μιλά για την πολιτική κατάσταση στη χώρα του και για την Αριστερά, γενικώς:
«Η σοσιαλιστική κυβέρνηση (που επανεξελέγη στις 27 Σεπτεμβρίου, στην Πορτογαλία) έχει ακολουθήσει δεξιές πολιτικές και το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχουν Χειμερινά Ανάκτορα για να ανακαταλάβουμε.
Το χειρότερο από όλα, και αυτή η κρίση το απέδειξε, είναι πως η Αριστερά δεν έχει ιδέες. Κανένα αριστερό κόμμα, λίγο-πολύ κόκκινο ή ροζ, παρουσίασε έστω και μία ιδέα για το πώς θα βγούμε από την κρίση. Και το ίδιο ισχύει με τα συνδικάτα. Η δύναμή τους αποκοιμήθηκε, εξημερώθηκε. Μου φαίνεται πως ο Μαρξ ποτέ άλλοτε δεν είχε περισσότερο δίκιο απ' όσο τώρα».
Παρ' όλα αυτά επιμένει να στηρίζει το κομμουνιστικό κόμμα: «Αυτό που συμβαίνει είναι πως έχουμε μια κληρονομιά την οποία δεν μπορώ να αποποιηθώ. Και είναι πιθανό πως αυτή η κληρονομιά δεν έχει μεγάλη σχέση με όσα συμβαίνουν σήμερα. Για μένα όμως μετρούν περισσότερο τα συναισθήματα. Δεν αναγνωρίζομαι σε κανένα άλλο κόμμα. Μπορεί να σφάλλω και να παραμένω προσκολλημένος σε παλαιές ιδέες, αλλά και εγώ έχω το δικό μου παρελθόν. Παραμένω στο κόμμα από σεβασμό στον ίδιο μου τον εαυτό. Ημουν πολύ επικριτικός με το κόμμα μου. Κάποτε είχα πει πως δεν θα εγκατέλειπα ποτέ το κόμμα υπό έναν όρο: να μη με εγκατέλειπε και εμένα το κόμμα. Δεν νομίζω πως αυτό θα συμβεί ποτέ».
Β.Τ.



Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=98298

Thursday, November 12, 2009

ΦΙΛΙΑ : «Τι συμβαίνει όταν οι παλιοί φίλοι δεν συμμετέχουν στην χαρά και διασκέδαση της νέας μας ζωής;» - © Κατερίνα Κωστάκη



Η φιλία είναι ένα από εκείνα τα αγαπημένα ( αλλά και επώδυνα θέματα…), τα οποία με απασχολούν εδώ και πολλά χρόνια.

Καλύτερα θα ήταν να έλεγα ότι το θέμα της φιλίας με έχει απασχολήσει και προβληματίσει βαθύτατα από τα παιδικά μου χρόνια.

Θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνω τα πρώτα μου βήματα στην παλιά μου γειτονιά γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν πολλά κοινά να τους ενώνουν, αλλά και άλλες τόσες διαφορές να τους χωρίζουν.

Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πρώτες μου διασυνδέσεις με άτομα που ζούσαν πέρα από τον στενό οικογενειακό μου κύκλο.

Μέσα από αυτόν τον μικρό κύκλο γνωριμιών απόκτησα και τις πρώτες φιλίες μου, οι περισσότερες από τις οποίες σήμερα έχουν χαθεί, όπως το ίδιο έχουν έχει γίνει και για τόσες άλλες μέσα από το πέρασμα του χρόνου.

Σήμερα όμως αυτές οι μακρινές απουσίες αποτελούν την πρώτη ύλη για τα κείμενα μου!

Πάντοτε έβλεπα την φιλία σαν κάτι ανώτερο, σαν ένα ιδιαίτερο δώρο από μια Ανώτερη Πηγή.

Μια ιερή συμπαράσταση στις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής μας.

Η ίδια η ζωή αρκετές φορές ,σαν ένας μικρός διδάσκαλος, μας παρουσιάζει και μια άλλη πλευρά της φιλίας, εκείνης που μοιάζει σαν βάσανο και απογοήτευση.

Πολλές φορές μοιράστηκα τις επιτυχίες μου με εντελώς διαφορετικά άτομα από εκείνα που πίστευα ότι θα μοιραστώ, ενώ στις αποτυχίες μου κάποιοι « καλοί φίλοι», υπήρχαν εκεί για να υπερτονίσουν την πικρία και την απογοήτευση μου με πικρόχολα σχόλια...

Ενίοτε οι ίδιοι παρέμεναν απορριπτικοί ή αρνητικοί στα νέα μου ξεκινήματα, την στιγμή που η παρότρυνση ή ενδυνάμωση ερχόταν από άτομα που δεν είχα ποτέ πριν μοιραστεί μαζί τους καμία κοινή εμπειρία.

Είμαι σίγουρη ότι αυτή η αντιμετώπιση της φιλικής σχέσης δεν είναι κάτι καινούριο για τους περισσότερους ανθρώπους.

Τι συμβαίνει όμως;

Οι αλλαγές που γίνονται μέσα μας δεν είναι πάντα εμφανείς στους συνανθρώπους μας, ίσως γιατί παρεμβαίνει η συνήθεια και η οικειότητα.

Φαίνεται ότι η οικειότητα οδήγησε στην λανθασμένη αντίληψη ότι «τα πάντα είναι δεδομένα», ότι εμείς είμαστε όλοι δεδομένοι για κάποιους που στο όνομα της φιλίας προσπαθούν να οικειοποιηθούν την αγάπη μας και την πρόθεση φιλίας μας με γνώμονα το εγώ τους .

Όσο εξελισσόμαστε οι παλιοί φίλοι μας συνεχίζουν να βλέπουν το παλιό μοντέλο μας σαν μια παλιά εικόνα στην επιφάνεια του υπολογιστή μας.

Την ίδια στιγμή στον σκληρό δίσκο σημειώνονται αλλαγές…

Κάτι σαν τις ενημερώσεις του antivirus, που ενσωματώνονται στο λογισμικό, ώστε να εμποδίσουν την προέλαση των ιών στο σύστημα μας.

Όσοι συνεχίζουν να κοιτούν την εικόνα (φόντο) στον υπολογιστή τους, νομίζουν ότι βλέπουν αυτή την μόνη πραγματικότητα!

«Τι συμβαίνει όταν οι παλιοί φίλοι δεν συμμετέχουν στην χαρά και διασκέδαση της νέας μας ζωής ;»

Όσο σημειώνονται αλλαγές, τόσο αναπροσαρμοζόμαστε και εμείς.Κάποιοι το κάνουν με μεγαλύτερη ευκολία, κάποιοι άλλοι όχι.

Κάποιοι αντιστέκονται στην χάρη.

Φιλίες που έμοιαζαν μαγικές και μοναδικές έριξαν τις μάσκες τους και επέτρεψαν στο αληθινό προσωπείο τους να φανεί.

Φιλίες που δεν εξυπηρετούσαν τις ύψιστες προσδοκίες μας για μια ανώτερη σύνδεση και πνευματική εξέλιξη απομακρύνονται ταχύτατα από την ζωή μας, ακόμη και αν εμείς προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να τις διατηρήσουμε.

Ο χωρισμός σε αυτή την περίπτωση εξυπηρετεί την πνευματική μας εξέλιξη, όσο θλιβερός και να είναι.

Οι αλλαγές στο status των φιλικών σχέσεων μας αποδεικνύονται σωτήριες, παρότι μέσα μας σπαράζουμε από θλίψη και πόνο.

Όσο βελτιωνόμαστε τόσο αλλάζουν οι φιλίες μας, και εκείνες που στηρίχθηκαν στον εγωιστικό υπολογισμό μαραίνονται, ενώ όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να απλώσουν τις εγωκεντρικές διαθέσεις τους στην ψυχή των αληθινών φίλων χάνουν πλέον κάθε δυνατότητα.

Αυτό συμβαίνει γιατί πρότεροι φίλοι είχαν συνδέσει γεγονότα και καταστάσεις με άλλες αξίες, διαφορετικές από το μονοπάτι των δικών μας αξιών.

Εφόσον τα μονοπάτια μας δεν ταιριάζουν πλέον αναδύεται μια νέα μορφή σχέσεων, που ανταποκρίνεται στις πιο αληθινές, φωτεινές προσδοκίες μας. Κάπως έτσι εξελίσσονται όλες μας οι σχέσεις, ιδιαίτερα οι φιλικές.

Νέες φιλίες εμφανίζονται στην ζωή μας εξυπηρετώντας τις νέες πραγματικότητες μας και την πρόθεση μας για βελτίωση.

Όπως είπε και ένας αγαπητός νέος φίλος, συγγραφέας και πολεμιστής του φωτός:«Το Ντάρμα (1) προστατεύεται, όταν προστατεύει τον σκοπό του…».

Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή την διαδρομή δεν θα παραμείνουμε μόνοι μας, γιατί η νέα μορφή σχέσεων καθοδηγείται από τον Νόμο της Έλξης και την Θεία Χάρη, και συμπορεύεται με την αλήθεια, την αγάπη και την αλληλοβοήθεια, αξίες που αντέχουν στα χτυπήματα του χρόνου και στο ήδη διαβρωμένο σύστημα ψεύτικων και επίπλαστων επιδιώξεων και αξιών.

Όσοι λοιπόν διαισθάνονται ότι ήρθε η στιγμή να προχωρήσουν χωρίς την συμπαράσταση παλιών φίλων, ας προχωρήσουν με συγχώρεση και ευγνωμοσύνη στην καρδιά τους και ας ακολουθήσουν το δικό τους φωτεινό μονοπάτι επιτρέποντας στον εαυτό τους να εξελιχθεί.

Το σίγουρο είναι ότι σε δύσκολες στιγμές πάντα υπάρχει κάποιος με ένα φωτεινό, παρακινητικό μήνυμα, που μας ενεργοποιεί και μας παροτρύνει να μην εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες μας.

Και έτσι γίνεται πάντα…


© Κατερίνα Κωστάκη
Συγγραφέας-ποιήτρια


ENDLESS JOURNEY NEWSLETTERS-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2009
http://en.wikipedia.org/wiki/Dharma (αγγλική ερμηνεία) 
http://english.divinaciencia.com/carma_i.php (αγγλική ερμηνεία) 
http://www.dream-analysis.com/dreams/karma-dharma.htm (αγγλική ερμηνεία)


** ENDLESS JOURNEY NEWSLETTERS ήταν  μια σειρά απο κείμενα που  κοινοποιούσα στην πρώτη ομάδα ατόμων που είχαν κάνει εγγραφή στην πρώτη και κατηργημένη -τώρα πια- ιστοσελίδα μου.Τα κείμενα αυτά αντικαταστάθηκαν απο μια νεα σειρά που ονόμασα "ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ".



ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΕΙΔΥΛΛΙΑ

alloste.gr/λογοτεχνία/58-symbantika-eidyllia.html


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΦΕΡΝΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ 

Support independent publishing: Buy this e-book on Lulu.

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΦΩΣ 

Support independent publishing: Buy this e-book on Lulu.

Wednesday, November 11, 2009

Πως να συνδυάσετε την πνευματικότητα με την εργασία



Οι πέντε βασικές ανθρώπινες αρχές που συναντούμε σε όλες τις θρησκείες είναι η αλήθεια, η ορθότητα ,η δικαιοσύνη, η αγάπη και η μη-βία.

Τι σημαίνει όμως ορθότητα;

Σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με τον Θεϊκό Νόμο, τις ηθικές αξίες και την ενότητα όλης της Ζωής.

Η ορθότητα από την πνευματική βάση είναι να ενεργείς σύμφωνα με την Θεϊκή Φύση και ζει μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό, αλλά υπάρχει παντού σε ολόκληρη την δημιουργία.

Πνευματικότητα είναι η εναρμόνιση με το Συμπαντικό Πνεύμα .

Όταν εναρμονίζεσαι με το Συμπαντικό Πνεύμα δεν λειτουργείς από τον χώρο του Εγώ. Λειτουργείς από έναν χώρο, που είναι για το καλό ή όφελος του συνόλου.

Δυστυχώς αυτή η αρχή στην σημερινή μας πραγματικότητα έχει καταστρατηγηθεί κατά κόρον, γιατί το Εγώ είναι αρκετά δυνατό και πάντα εμφανίζεται μπροστά μας σε κάθε στιγμή, σε κάθε μας ενέργεια, σε κάθε πράξη.

Κατά συνέπεια ο άνθρωπος σήμερα πρέπει να επενδύει πολύ χρόνο, αλλά και να υποβάλλει μεγάλη ψυχική ενέργεια, για να ξεπεράσει τις αρνητικές επιδράσεις του Εγώ.

Ποιος είναι όμως εκείνος που θα αναπτύξει τόσο πολύ την Θέληση του ώστε να προχωρήσει στο σημείο εκείνο που ονομάζεται « ορθότητα», δηλαδή να ανεβάσει τον εαυτό του σε τέτοιο σημείο, ώστε να λειτουργεί πέρα από εγωιστικές ή εγωκεντρικές βάσεις ;

Οι άνθρωποι που λειτουργούν εγωιστικά έχουν τις εξής αξίες ή ποιότητες την ζωή τους:

~Μη ευλύγιστες ή άκαμπτες ιδέες για το τι είναι σωστό ή λάθος.

~Σκληρή κρίση σχετικά με ότι πιστεύουν λάθος.

~Αναζητούν θέσεις εργασίας που τους δίνουν το προνόμιο να επιβάλλουν την άποψη τους.

Στον αντίποδα, πόσοι από εσάς έχετε δει ανθρώπους να φτιάχνουν καριέρες που ταιριάζουν απόλυτα με τον εσωτερικό σκοπό της ζωής τους και τα φυσικά ταλέντα τους;

Ή και εκείνους που ενώ είχαν πολύ ισχυρές αξίες και πρότυπα οι συμπεριφορές τους ενέπνεαν και δημιουργούσαν αρμονία γύρω τους?


Προσωπικά έχω κάποια πρότυπα κατά νου. Πιθανόν αν το σκεφτείτε έχετε και εσείς!!


Όσοι λοιπόν εργάζονται με ορθότητα στην εργασία τους, τότε ευθυγραμμίζονται με τα εξής:

Με την ουσιώδη Θεϊκή Φύση τους,τον πνευματικό σκοπό και αξίες, τα φυσικά ταλέντα τους και καθήκοντα, τους Συμπαντικούς Νόμους και κάθε τι που εργάζεται σε αρμονία.

Άρα η ορθότητα είναι μια σαφής πνευματική ποιότητα, καθήκον που κάθε άνθρωπος κατέχει.
Περιέχει τόσο το να ακολουθείς την αίσθηση για το «σωστό μονοπάτι» στην καριέρα σου, αλλά και το να εκφράζεις την «σωστή σύνδεση» με όσα λες και πράττεις.

Βλέπουμε ότι το πρέπον συνδέεται με τις υπόλοιπες αξίες στην ζωή μας, και αυτή η διασύνδεση μπορεί να φέρει αρκετά καλά στις ανθρώπινες αξίες στον εαυτό μας.

Όταν ενεργείς ηθικά γνωρίζοντας τον σκοπό σου και τις αξίες σου, τότε βγάζεις προς τα έξω τον καλύτερο εαυτό σου γεμάτο αλήθεια, ειρήνη, αγάπη και μη-βία.

Η αληθινή ερώτηση που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας από εδώ και στο εξής είναι :

Πως μπορώ να συνδεθώ με το Συμπαντικό Πνεύμα και πως θα μπορέσω να εναρμονιστώ με τον αληθινό σκοπό στην ζωή μου ;



Copyright Κατερίνα Κωστάκη


Tuesday, November 10, 2009

Το ΜΕΝΤΩΡ-ing στην Ελλάδα και η σημασία του

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΤΟΡΑΣ


Οι πρώτες αναφορές σε άτομα που διαδραμάτισαν τον ρόλο του μέντορα, τοποθετούνται στην ανάληψη της φροντίδας του Τηλέμαχου από τον Μέντορα, ο οποίος αντικατέστησε τον Οδυσσέα στον ρόλο του συμβούλου και φίλου για το χρονικό διάστημα που θα απουσίαζε.

Στην σύγχρονη εποχή το mentoring εμφανίζεται με μια νέα μορφή περισσότερο εξελιγμένη, αλλά κατά βάθος διατηρεί τα στοιχεία εκείνα, που το καθιστούν ωφέλιμο και απαραίτητο για την εξέλιξη και ανάπτυξη δυο ατόμων. Ουσιαστικά, το mentoring αποτελεί μια θετική και ωφέλιμη εμπειρία τόσο για τον μέντορα όσο και για τον καθοδηγούμενο.

Σύμφωνα με τον Levinson, ο μέντορας αποτελεί τον καθοδηγητή, το πρότυπο, το σύμβολο που οδηγεί και διευκολύνει τους στόχους του καθοδηγούμενου που ονομάζονται «Όνειρα».

Είναι γεγονός, ότι τα τελευταία χρόνια, συντελούνται ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο της αγοράς και σημειώνονται αλλαγές που επηρεάζουν τον χώρο των επιχειρήσεων.

Οι επιχειρήσεις καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα εξελισσόμενο ανταγωνιστικό περιβάλλον και κατά συνέπεια τα στελέχη των επιχειρήσεων, κυρίως εκείνα που βρίσκονται ή επιθυμούν να βρεθούν σε υψηλές θέσεις οφείλουν να δείχνουν την ανάλογη προσαρμοστικότητα, ώστε να μπορούν να δηλώνουν ενεργή και αποτελεσματική συμμετοχή στο παραγωγικό γίγνεσθαι. Οι αλλαγές στο εσωτερικό των επιχειρήσεων σχετίζονται με την προσαρμογή στις αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος και συνδυάζονται με τις ίσες ευκαιρίες στις γυναίκες εργαζόμενες των επιχειρήσεων οι οποίες συμμετέχουν ενεργά στις αλλαγές.

Οι «Ίσες Ευκαιρίες» δεν αποτελούν από μόνες τους το μόνο μέσο για την αξιοποίηση των ταλέντων και των ικανοτήτων των στελεχών που στοχεύουν υψηλά, αλλά είναι απαραίτητη μια ανώτερη προσέγγιση της στρατηγικής που πρέπει να ακολουθηθεί από την εκάστοτε επιχείρηση και η εφαρμογή πολιτικής προσωπικού που να διαχειρίζεται την διαφορετικότητα των φύλων, τις απαιτήσεις της οικογένειας και την αξιοποίηση προσωπικού.

Με λίγα λόγια, η διαχείριση της αλλαγής μιας επιχείρησης σημαίνει την διαχείριση της μετάβασης από μια επιχειρησιακή κουλτούρα κέρδους σε μια επιχειρησιακή κουλτούρα βιωσιμότητας μέσω ποιότητας.

Μια κουλτούρα ποιότητας στις επιχειρήσεις σημαίνει ποιοτική ανάπτυξη και αναβάθμιση των ανθρωπίνων πόρων, ώστε να μπορούν να παράγουν αποτελεσματική διοίκηση στην νέα εποχή.

Η αλλαγή κουλτούρας που απαιτείται πρέπει να αφήνει περιθώρια δράσης στις ατομικές ικανότητες και ταλέντα και όχι μόνο για τον ανδρικό πληθυσμό. Κάθε επιχείρηση πρέπει με λίγα λόγια να δίνει μεγάλη σημασία σε δυο σημεία: στο mentoring και στην δίκαιη μεταχείριση.

Φυσικά όταν αναφερόμαστε στον όρο «ίση μεταχείριση» εννοούμε την εξασφάλιση ίσων όρων και για τα δυο φύλα, αλλά και για άτομα διαφορετικών εθνοτήτων.

Το mentoring διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση και ανάδειξη νέων γνώσεων, ικανοτήτων και ταλέντων γυναικών, γι αυτό τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο εφαρμόζονται συστήματα mentoring.

Στην Ελλάδα, τελευταία, έχουν καταγραφεί μεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας, αλλά η αγορά εργασίας παραμένει ένα δύσκολος χώρος για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η προσπάθεια της γυναίκας να διαθέσει περισσότερο χρόνο και ενέργεια είναι μια καθαρά προσωπική επιλογή, όμως αυτή η επιλογή δεν επιτρέπει να βγουν στην επιφάνεια οι ιδιαίτερες προσπάθειες, που καταβάλλει η γυναίκα για να επιβιώσει και να ανελιχθεί μέσα σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο περιβάλλον, σε θέσεις ηγετικές, παρότι διαθέτει τα ανάλογα προσόντα.

Τις περισσότερες φορές τα περιθώρια επαγγελματικής εξέλιξης στην αγορά για τις γυναίκες είναι περιορισμένα, γεγονός που αποδεικνύεται από την αδυναμία των γυναικών να ανελιχθούν από ένα σημείο και μετά.

Αυτό το σημείο ονομάζεται «γυάλινη οροφή» και είναι τα τεχνητά σύνορα που εμποδίζουν τις γυναίκες να καταλάβουν θέσεις ευθύνης.

Βέβαια, η αλήθεια είναι, ότι για την καθήλωση των γυναικών δεν ευθύνεται η γυάλινη οροφή, αλλά το κολλώδες δάπεδο, το οποίο είναι η υφιστάμενη κατάσταση που καθηλώνει τις γυναίκες στην αγορά εργασίας.

Μέσα από τις συνεχείς αλλαγές που εμφανίζονται στην αγορά εργασίας, και τα μοντέλα απασχόλησης το mentoring αποτελεί την πιο καινοτόμο απάντηση, την καίρια στρατηγική για την επαγγελματική εξέλιξη στον χώρο εργασίας.

Στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις οφείλουν να υιοθετήσουν και να προάγουν την πρακτική αυτή μέσα από πολιτικές ανάπτυξης και υποστήριξης, τόσο του μέντορα όσο και της γυναίκας-επωφελούμενης.

Τα οφέλη του mentoring αναφέρονται σε όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από το φύλο, εθνικότητα, θέση στην ιεραρχία και μέσω της ενίσχυσης που δίδεται από τους μέντορες, οι γυναίκες αναζητούν και βρίσκουν τον δρόμο τους προς την επιτυχία.


Κατερίνα Κωστάκη

Συγγραφέας-Μέντορας

Άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα " Καταιγίς " & "Ταχυδρομικός Κόσμος"

καθώς και :

http://www.endless-journey.gr/ar3.htm
http://www.grammateas.gr/gr/portal.php (front desk)http://www.grammateas.gr/gr/kb.php?mode=article&k=8 (Knowledge base)

Copyright by

DREAM JOURNAL >>> CLICK ON THE IMAGE TO PURCHASE NOW!

DREAM JOURNAL >>> CLICK ON THE IMAGE TO PURCHASE NOW!
A Journey along the Pathway to Light
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...